Stripmuseum - Brussel

Hier wordt onder onze neus geschiedenis geschreven. Sinds enkele jaren opent  Cuba zich voor de wereld en ontdekt het land op haar beurt het moderne stripverhaal. Niemand twijfelt eraan dat de achttien Cubaanse auteurs, die in deze Gallery worden tentoongesteld, later zullen worden beschouwd als pioniers van een medium dat zich, door het Goede Nieuws gebracht door de Belgische auteur Etienne Schréder, als een lopend vuurtje over het eiland zal verspreiden. Voortaan zal men spreken over de scholen van Havana, Matanzas, de Sancti Spiritus of Santa Clara en onze bezoekers zullen zeker niet vergeten dat ze net in Brussel, in het Stripmuseum, voor het eerst hebben kunnen kennismaken met de basiswerken van het nieuwe Cubaanse stripverhaal.

JC De la Royère, Stripmuseum

Tot in de jaren 1980 waren stripverhalen populair in Cuba. Striptijdschriften publiceerden niet alleen Cubaanse auteurs, maar ook internationale auteurs als Breccia, Muñoz, Sampayo. Met de ineenstorting van het Sovjetblok begint in Cuba een economische crisis zonder voorgaande: de “bijzondere periode”.

Het is wachten tot de eeuwwisseling om nieuwe interesse te zien ontstaan voor deze uitdrukkingsvorm. In 2010 gaat Etienne Schréder de uitdaging aan en publiceert hij het eerste gemeenschappelijke album van de nieuwe Cubaanse strip: Crónicas Urbanas.  Het tweede werk, Soñar La Habana verschijnt in 2014.

Met de steun van het Brussels Hoofdstedelijk gewest vormt Habana 2016 de anthologie van de twee eerste werken. Het Autrique-huis vzw is verantwoordelijk voor dit laboratoriumproject voor de ontwikkeling van de Cubaanse strip..., het “Laboratorio”.

Na Crónicas Urbanas wordt het samenwerkingsproject “Laboratorio” geboren. Tekenaars en scenaristen komen uit alle verschillende Cubaanse milieus, etnische groepen en culturen. Sommigen autodidact, die de crisisjaren moedig hebben doorstaan, anderen afkomstig uit de kunstacademies of universiteiten, nog anderen actief als illustrator voor lokale uitgeverijen.

De meesten hadden nog nooit een strip getekend of een scenario geschreven. Met weinig digitale middelen door het embargo, oud papier, sterk verdunde inkt, pennen en potloden die van god weet waar werden opgediept.

Hoewel het thema in de meeste gevallen Havana en haar patrimonium was, was het allerbelangrijkste dat ze voor het eerst konden werken aan een onderwerp van hun keuze, op een niet vooraf opgelegd aantal pagina’s en met de techniek van hun keuze.

Etienne Schréder